Fasulyenin Faydaları-7

• "Character armour is a fixed ego structure - an inflexible, defensive way of thinking about ourselves and similar inflexible, defensive way of behaving. The behaviour of the armoured individual could be described as stereotyped or habit-around."

• İnsan çok zaman saldırgan ifadelerini törpüler. Bu da öğrenilmiş bir davranış kalıbıdır. Bunu yapmadığı zaman çok rahat hissedecektir. 

• "The conscience is the code of the society internalised as part of the individual's ego... The pain we felt when our behaviour conflicted with the rules of conscience is what we call guilt."

• "Because the rules of this society were principally those of the females who kept home together, the men began to become more and more prone to feelings of guilt about their competitive hunting lifestyle." 

• "Love is when we are really with another person rather than somewhere else in our head. Love is characterised by paying attention and being spontenous. When we are open to love every interaction with others changes us.We are closed off to love when our behaviour is stereotypical, when rigid character traits and ways of expressing ourselves interfere with open, spontaneous communication.This happens when our ego is insecure, caught up in attempts at self-justification, and when we feel the need to repress our feelings, whether of anger, grief, sexuality or whatever, and are afraid to be spontaneous lest it release those scary feelings"

• Başına istemediğin bir şey gelir ve hemen kafan çalışır kendini suçlarsın şunu şunu yapsaydım bir şey olmazdı diye ve bu seni daha kötü hissettirir. Kendini suçlamanın sana zerre kadar faydası yoktur. Hayatımızda hemen herşeyi yapabileceğimize dair bir inanç var günümüz insanında. Her şey olabilir her şeyi yapabiliriz. Eğer istediğimiz şey olmadıysak veya bizi cezbeden bir şeye sahip değilsek bu bizim suçumuz diye düşünüyoruz. Korktuğumuz kendimizi suçlama veya hata yapma olasılığımız. Eğer seni cezbedecek şeye erişemiyorsan bu tamamen sendeki bir eksiklikten kaynaklanıyordur. Aptalsındır, enayisindir, tembelsindir, çekingensindir falan da filan işte. Sonrası kendini düzeltme çabaları. Nede olsa her gün önüne götünü kaldırıp kendine çeki düzen versen nelere sahip olabileceğinin örnekleri sunulur. Bir zamanlar senden bir farkı olmayan adamlar şimdi nelere sahip ve neler başarmış ve nerelere gelmişken sen onlardan geri kaldın yada reklamlar ve haberler ve dedikodularda azcık bilmem ne yapsam nelere erişebileceğine dair hikayeler dolanır. Hep sen suçlusun. Artık ızdırap o cazip konuma mallara başarıya v.s. sahip olmak değil herhangi birisinden azıcık bile eksik kalmak korkusudur. Aslında biliriz o kadar eksik olmaktan bir şey olmaz ama işte bu bizde eksiklik olduüğunu gösterir işte. Kusurluyuz. Kendimize kızarız. Her anımızda bir şeylere erişmeye çalışırız ama yine de eksik bir şey kalır ve depresyon forever. Çok fazla gördüm kendisinin eksik olamdığını ve diğerinin sahip olduğundan daha iyisinin kendisinde olduğunu ispata çabalayan hıyar. Benim arabam daha ucuz ama onunkindeen bilmem nesi daha iyi yoksa varya diye yırtınır meselea.Tek gaye işte eksik veya geride olduğunu kabul etmemek ki böylece kendisinde kusur bulmasın. Bulursa kendini suçlayacak ve yeni bir yapılanma sürecine girmek zorunda kalacak. Bunun anlamı uzun bir içe kapanık, bunaltıcı dönem.

• "What causes the really deep scars is self-blame and the ego insecurity and thus obsession with self-justification and questions of self-worth that it engenders." 

•  "Compassion is nothing more than projected self-pity, we do not develop the ability to feel compassion until we become a neurotic adult."

• "The big problem with the introverted approach to life is that one tends not to allow oneself an outward expression for frustration, in the form of competitive activities or angry outbursts or whatever." 

• "...the memory of rejection keeps us going back and re-enacting the moment, preferably in some context in which we can feel accepted." 

• "When armouring is in place, the individual can not interact truly spontaneously with their environment.Much concentration is needed to maintain the armouring. And the armoured individual can only respond within the bounds of their stereotyped behaviour." 

• "It is not unfair to speak of the armoured individual as being less alive than unarmoured individual, if we judge aliveness in terms of sensory aliveness, freedom of thought and capacity for spontaneous interaction with others and the environment." 

• "Our basic physical needs are a very small subset of what we consume. Our psychological needs determine most of our consumption." 

• "When we are armoured we can't get as much enjoyment out of the things that we have and therefore we need more. And we are less flexible in what we chose to consume. Materialism is a poor substitute for other social forms of enjoyment. When we are not locked up ourselves we will find that we can have more fun interacting with others than we can polishing our trophies."

• "If the experience was inflicted on us by a person who is no longer present or the result of situation we are no longer in, then that individual or situation is no longer the source of our suffering. We are suffering because of the nature of our thinking about that event. We are torturing ourselves for no good reason, since the past cannot be changed" 

• "If we are caught up in "if only" thoughts or self-recrimination, then we can prolong our suffering indefinitely" 

• "Pleasure is healing... The path towards freedom from needing things is to enjoy them more."

• "The truth will set you free. If you can find a way of doing it which feels non-threatening to you, telling truths about yourself which you have previously hidden can be tremendously liberating."

• "The door to heaven is open to us at any time we are willing to accept that we are of absolutely no importance. The bars of our own hell are our attempts to justify ourselves or prove our self-worth." 

• Kıskançlık kendine kızmaktır. Şimdi örnek vermeye üşeniyorum.

• Sorun kendini suçlamak. Bir çok insan bir çok konuda hata yapabilir. Hata yaptığını kabul etmek ne kadar doğruysa, yaptığın hata için kendini suçlamak da o kadar yanlıştır. Mutlu başarılı insanların özelliği budur.

• Yaptığın, yapmadığın hiç bir şey için kendini suçlama. Hatta kendini suçladığın için bile kendini suçlama.